WEER EEN AFFAIRE ?
Weer een affaire? Er waren al zoveel affaires in het verleden.
Nederland: affaireland. Ja, en dan is deze de grootste ooit.
Het gaat hier om tienduizenden kinderen en ouders.
Om miljarden aan weggegooid zorggeld.
Jeugdzorgaffaire: met veel meer onrecht en verdriet dan bij de Toeslagaffaire.
Hier is zoveel mis, nauwelijks om op te schrijven.
En nog gaat het elke dag en elk uur mis.
Er kwam een leugenachtige sfeer rondom de jeugdzorg:
informatie is onjuist, ouders tegen instanties, instanties tegen instanties bij de rechter.
Kamerleden werden onjuist geïnformeerd, de nood onder kinderen en ouders werd en wordt niet gekend.
Kinderrechters, die ouders niet horen
OMSCHRIJVING VAN DE AFFAIRE
Een affaire is een structureel maatschappelijk onrecht met menselijke slachtoffers. Jeugdzorg vormt een containerbegrip voor hulp aan kinderen, maar in haar huidige vorm wordt het gekaapt door ketenloyaliteit, financiële belangen en juridische vaagheid.
Het gevolg: (tien)duizenden uithuisplaatsingen zonder toetsbare grondslag, schendingen van fundamentele rechten, en een groeiend maatschappelijk wantrouwen over jeugdinstanties en kinderrechters
WAT IS EEN AFFAIRE ?
Een affaire is een negatief woord voor of over een situatie van grof onrecht of incident.
IS ER SPRAKE VAN EEN JEUGDZORGAFFAIRE ?
Ja. Zoals bij de Toeslagenaffaire zijn ook binnen jeugdzorg systematische patronen te zien van:
· institutionele uitsluiting
· gebrek aan waarheidsvinding
· disproportionele overheidsmaatregelen
· structurele schending van fundamentele rechten van ouders en kinderen
· het ontbreken van sanctiemechanismen voor instellingen die fouten maken
ONMENSELIJK !
Grof onrecht, kinderen niet mogen zien, veel onmenselijkheden, baby wegrukken bij oma vandaan,
kindermishandelende pleegouders, forse agressie tegen jeugdzorgpersoneel,
niet-eerlijke processen, foute kinderrechters, uithuisplaatsingen zonder einde,
gezagsbeëindiging betekent kind kwijt,
politieoptreden om kind uithuis te halen, niet-alerte Kamerleden,
Vaste Kamercommissies zonder besef van noodzaak, slappe inspectie, falende gemeenten.
Er is nog wel meer te noemen.
Woorden schieten hier tekort om de tienduizenden drama’s in de levens van jonge kinderen en hun ouders te omschrijven.
ONBEGRIJPELIJK
Er bestaat nu een veelheid van dubieuze( twijfelachtige) woorden,
leidend tot een leugenachtige sfeer met verwarring, misverstanden, onjuiste beelden
Wat een dubieuze woorden: jeugdhulp, jeugdzorg, gespecialiseerde jeugdzorg, jeugdbescherming,
Gecertificeerde Instelling, perspectief besluit, jeugdzorgpersoneel,
jeugdzorgwerkers, jeugdbeschermers, voogd, gezinsvoogd,
bezoekregeling, begeleid bezoekregeling, onderzoek, gesprek,
rapport, rapportage, deskundige, Bijzonder Curator,
zien van een kind bij elke beslissing?,
belang van het kind- wat is dat of bestaat dat niet?,
Veilig Thuis, Veiligheidshuis (totaal onbekend !)
Meest ernstige misverstand is: Jeugdbescherming en Raad voor de Kinderbescherming.
Er zijn twee soorten jeugdbescherming: beide zijn incapabel,
inefficiënt, niet-lerend, autoritair, extreem eigenzinnig,
niet-helpend, onmenselijk, asociaal, met toeschrijvende rapporten,
beide zijn specialisten in ouderverstoting, enz.
Het woord Raad roept ook misverstanden op
Gecertificeerde Instelling- G.I.: wat een flatteus(vleiend, onecht)begrip.
Beter is te spreken over Geraffineerde Instelling
VEROORZAKERS
Deze instanties en personen hebben dit jarenlange drama veroorzaakt:-
– jeugdinstanties als Intergemeentelijke Diensten Jeugdbescherming, William Schrikkergroep(WSG) en Leger des Heils( LdH).
– kinderrechters bij onze 11 rechtbanken en 4 gerechtshoven
IS JEUGDZORG SCHULDIG AAN MOGELIJKE MENSENRECHTENSCHENDINGEN ?
Ja, en dit kan onderbouwd worden via onder meer:
· Artikel 3.3 Jeugdwet: geen verplichting tot waarheidsvinding.
· EVRM Artikel 6: Recht op een eerlijk proces.
· EVRM Artikel 8: Recht op gezinsleven.
· IVRK Artikel 24 & 39: Rechten op bescherming en herstel van schade door instituties.
· Casuïstiek o.a. rond uithuisplaatsingen zonder toetsing, langdurige plaatsing zonder evaluatie.
HEBBEN KINDERRECHTERS EEN GEBREK AAN KENNIS OVER DE GEVOLGEN VAN HUN UITSPRAKEN ?
Ja. Er is onvoldoende toetsing van:
· lange termijn gevolgen van OTS en UHP
· ontbrekende kennis over de emotionele en sociale schade van uithuisplaatsingen
· de macht van jeugdbescherming wordt vrijwel altijd overgenomen zonder materiële onderbouwing van het gevaar
. niet alerte Kamerleden tijdens vele jaren, onder meer door geen brieven van ouders te behandelen
. Ministerie van VWS en van J/V, die brieven van ouders en stichtingen niet inhoudelijk behandelen
. gemeenten, die wel de Dienst Jeugdbescherming betaalt, maar geen vragen stelt of kritiek levert over de jeugdzorg
. niet alerte raadsleden van onze 342 gemeenten, die geen vragen stellen aan hun Wethouders Jeugd
. Raad van State, die een slechte Jeugdwet 2015 accordeert (= goedkeurt)
. Inspectie Jeugd, die weinig optreedt
IS ER EEN GEBREK AAN POLITIEKE WIL ?
De ervaring leert dat brieven aan Vaste Kamercommissies zoals VWS-jeugd vaak onbeantwoord blijven.
Kamermoties worden slecht of niet uitgevoerd door het kabinet.
Ouders voelen zich structureel genegeerd door Kamerleden en Ministerie
“Wij gaan niet in op individuele gevallen” is systemisch geworden door Ministeries, Kamerleden, raadsleden
SPEELT DE RAAD VOOR DE KINDERBESCHERMING EEN PROBLEMATISCHE ROL ?
De Raad hanteert in de praktijk vaak standaardprocedures zonder daadwerkelijk hoor- en wederhoor. In veel rapportages is framing aantoonbaar, en ontbreekt de toetsbare feitelijkheid.
Het ontbreken van externe feedback op rapportages versterkt de eenzijdigheid van het proces.
BEMOEIENIS/CIJFERS
De Toeslagaffaire kwam openbaar in 2020 m.n. door het alerte optreden van de Kamerleden Pieter Omtzigt, Renske Leyten, Farad Azarkan, Lisa Westerveld.
De Jeugdzorgaffaire is tot nu toe geen politiek en algemeen bekend begrip en kent tot nu toe geen actieve Kamerleden voor dit terrein
De Toeslagaffaire kent ruim 30.000 ouders en 3000 uithuisgeplaatste kinderen, waarvan er 400 zijn overleden.
De Jeugdzorgaffaire kent tenminste 100.000 ouders ( gerekend vanaf 1970), er blijven elk jaar 40-42-45.000 kinderen uithuisgeplaatst.
Elk jaar worden er opnieuw 3000 kinderen uithuisgeplaatst.
Dat is per rechtbank (11 rechtbanken) gemiddeld 5 kinderen per week.
Bij de Toeslagaffaire door fouten bij de Belastingdienst is er 1 Ministerie (Financiën), die hierover gaat.
Bij de Jeugdzorgaffaire zijn er door fouten bij de Jeugdbescherming en bij de Rechterlijke Macht 2 Ministeries, die hier over gaan:
Ministerie van Volksgezondheid,Welzijn en Sport -VWS en Ministerie van Justitie en Veiligheid J/V.
Bij de Toeslagaffaire is er geen inspectie, die hier een taak heeft.
Bij de Jeugdzorgaffaire functioneert een Inspectie Gezondheidszorg Jeugd- IGJ
Kortweg gezegd: Inspectie Jeugd.
ENORME GEVOLGEN
– ernstige, zorgelijke incidenten binnen de jeugdzorg, welke DUTCH CHILD voortaan de naam geeft van JEUGDZORGMISDRIJVEN
– veel animositeit( stemmingen), wantrouwen en agressiviteit richting jeugdinstanties als JB, WSG en LdH
– ouders willen kinderen zien. Gevolg: politie-optreden na
stalking – in de cel
– grootouders willen kleinkinderen zien Gevolg: politie-optreden nastalking – cel
– in 500 gevallen van uithuisplaatsing: politie erbij – drama in meerdere gevallen per jaar ernstig (disproportioneel) optreden van jeugdzorg + politie)
– kinderen veel overplaatsen: gevallen van 15 keer overgeplaatst in 11 jaar tijds
– enorm gegroeid wantrouwen over kinder”rechters”, die lijken stempelaars te zijn voor een falend jeugdzorgsysteem
– slechte controle op pleegzorg (o.a. pleegzorgincident Vlaardingen, Amsterdam, Urk).
– financiële vragen, organisatie (WSG is hulp en zorg en pleegzorg ineen, mag dit ?).
Download artikel: MELDEN VAN JEUGDZORGMISDRIJVEN