CPS Amerikaanse Dienst voor Kinderbescherming – Child Protective Services
Vertaald door: translate.google
Families uit Minnesota komen op tegen CPS-ontvoering van kinderen.
Eisers klagen voor schendingen van burgerrechten en stoppen CPS tegen seriemisbruik van families in historische rechtszaak.
Kelen McBreen 10 maart 2020
Families uit Minnesota komen op tegen CPS-ontvoering van kinderen.
Een groep genaamd Stop Child Protection Services from Legally Kidnapping Children (SCPSLKC) heeft een proces voor burgerrechten aangespannen tegen staats- en provinciale agentschappen in Minnesota die de wetgeving inzake kinderbescherming handhaven.
Eisers in de historische rechtszaak vervolgen “wegens schending van burgerrechten en om kinderbeschermingsdiensten te stoppen met seriemisbruik van gezinnen.”
De groep, bestaande uit meer dan 9.500 ouders, beweert: “De wetten voor kinderbescherming van Minnesota zijn ongrondwettelijk vaag en overdreven, waardoor onnodig onderzoek wordt gestart en kinderen het risico lopen onnodig uit hun huizen te worden verwijderd op basis van louter beschuldigingen en discretie van maatschappelijk werkers.”
Het pak is historisch omdat het de eerste in de Amerikaanse geschiedenis is die de wettelijke definitie van een kind dat bescherming of services (CHIPS) nodig heeft, betwist.
SCPSLKC-oprichter Dwight Mitchell selecteerde een groepslid om zich op te concentreren, bood gratis juridische hulp aan hen en won hun inaugurele zaak tegen Minnesota Child Protection Services op 11 september 2018.
Nadat CPS de zoon van Amanda Webber onnodig uit haar huis had verwijderd toen hij pas
10 maanden oud was en hem vier maanden in pleeggezin hield, oordeelde een rechter dat “desinformatie” tegen Webber werd gebruikt.
“De rechtszaak beschrijft hoe Minnesota’s normen voor kinderbescherming kinderen illegaal in de categorie” kind dat bescherming of diensten nodig heeft “plaatst en hen in pleeggezinnen plaatst,”
aldus een persbericht.
De rechtszaak beschrijft ook de raciale impact van “kinderontvoering”, waarbij wordt uitgelegd dat Indiaanse kinderen 17,6 keer meer kans hebben om door de overheid te worden genomen, terwijl degenen die zich identificeren als twee of meer rassen 4,8 keer meer kans hebben en
Afro-Amerikaanse kinderen ouder zijn dan 3,1 keer meer kans om te worden ontvoerd door CPS.
“De kinderbeschermingsstatuten van Minnesota machtigen kinderbeschermingsdiensten – niet geschikte ouders – om hun kinderen op te voeden. Het is een schande, “zei Mitchell’s advocaat Erick Kaardal.
“Het zijn niet alleen vaders zoals Dwight Mitchell die worden vervoerd. Minnesota gebruikt zijn ongrondwettelijk lage normen ook om alle kinderen, zowel zwart als wit, van hun alleenstaande moeder te grijpen, ‘vervolgde Kaardal. “Daarom hebben de eisers aangeklaagd bij de federale rechtbank om te voorkomen dat kinderbeschermingsdiensten seriemishandeling van de families van Minnesota voortzetten. Het is duidelijk dat de kinderbeschermingsdiensten van Minnesota momenteel kapot zijn en niet kunnen worden opgelost met de huidige ongrondwettelijke statuten. “
Omdat de rechtbank van de Verenigde Staten al oordeelde dat de groep geen juridische status had om de kinderbeschermingswetten aan te vechten, zal Kaardal op woensdag 11 maart argumenten voorleggen aan het Amerikaanse Hof van Beroep.
Kaardal zal de volgende argumenten aanvoeren:
1) “Stop CPS van legale ontvoering van kinderen” is een legitieme vereniging met het recht om namens haar leden federale rechtszaken aan te spannen, net als de NAACP en ACLU.
2) Volgens het besluit van het Achtste Circuit van 10 augustus 2018 is het vaste rechtspraak dat het ongrondwettelijk is om een kind te grijpen zonder een redelijk vermoeden van kindermishandeling. (Zie Stanley v. Finnegan, Court of Appeals: media.ca8.uscourts.gov)
3) De kinderbeschermingsstatuten van Minnesota hebben constitutionele tekorten doordat ze niet vereisen dat de overheid ouderlijk letsel toebrengt aan het kind voordat het kind in beslag wordt genomen. (Zie Alsager v. Arrondissementsrechtbank van Polk County: Arrondissementsrechtbank van Polk County)
4) De kinderbeschermingsstatuten van Minnesota volgen niet de nationale trend om “gewone lijfstraffen” uit te sluiten van de definitie van kindermishandeling. Dit probleem is niet aangepakt door federale rechtbanken, maar zou dat wel moeten zijn. (Zie Com. V. Dorvil, 472 Mass: masscases.com/cases/sjc/472/472mass1.html)
5) Minnesota’s kinderbeschermingswerkers hebben geen immuniteit wanneer ze een kind in beslag nemen zonder bewijs van kindermishandeling.