NOS Nieuwsuur 27 mei 2024
De nieuwe coalitie wil dat het aantal uithuisplaatsingen vermindert en dat de rechten van kinderen en ouders verbetert. Maar terwijl het aantal uithuisplaatsingen daalt, stijgt volgens experts het aantal spoedverzoeken waarbij een rechter een kind per direct uit huis plaatst. Ouders kunnen dan vaak pas na twee weken hun verhaal doen. Een veel te lange termijn, vinden betrokkenen.
Rechters moeten binnen drie dagen de ouders horen, vindt kinderrechter en onderzoeker aan de Rijksuniversiteit Groningen Bart Tromp. Hij ziet dat hulpverlenende instanties te snel kiezen voor een spoeduithuisplaatsing zonder dat ouders de kans krijgen hun verhaal te doen. “Daarin schiet de rechtsbescherming tekort. Dat is in strijd met internationale verdragen dat een eerlijk proces voorschrijft.”
Gebrekkig besluitvormingsproces
De maatregel om kinderen met spoed uit huis te plaatsen, hoort een uitzonderingsmaatregel te zijn. “Maar wordt steeds meer toegepast”, zegt Tromp. “De rechter neemt zijn besluit nu alleen op informatie van de Raad voor de Kinderbescherming en de hulpverlening.”
Tromp mist de onderbouwing en motivering van rechters en noemt het een gebrekkig besluitvormingsproces. “Er zijn altijd situaties waarin je met spoed moet beslissen. Maar waarom zorgen we daarna niet dat de rechten van ouders van kinderen beter tot uitdrukking komen. Je hoort als rechter nu alleen wat de verzoekende partij aanvoert en de ouders soms pas twee weken na de beslissing.”
COMMENTAAR DUTCH CHILD:
Niet na 2 weken, vaak na enkele maanden mogen ouders pas en onder grote stress hun mening geven over de uithuisplaatsing van hun kind(eren).
Hier begint vaak al dat oneerlijke proces door Jeugd”bescherming” over een kind/de kinderen.
Jeugd”bescherming”, die het soms zelfs presteert om aan de (kinder)”rechter andere of meer papieren te geven dan aan de tegenpartij: de liefhebbende ouders en hun advocaat. Want die kinder”rechter” moet op zijn of haar toch nog beslissen over het (spoed) verzoek. En tijdens zo’n kinderzitting doet die kinderrechter NIET aan feitenonderzoek ( of ook wel waarheidsvinding geheten). Nee, dat doet Jeugd”bescherming” niet en dat doet de “rechter” ook niet. In veel gevallen van uithuisplaatsingen zijn de rapporten (verzoeken) van Jeugd”bescherming” leidend en alles in die rapporten wordt als de waarheid aangenomen. Het lukt een enkele vasthoudende vader of moeder om een “rechter” ervan te overtuigen, dat Jeugd”bescherming” of WSG of LdH( Leger des Heils) liegt. Veel ouders worden emotioneel, slaan dicht, worden soms agressief en worden dan uit de rechtszaal gezet. En aan een advocaat heb je ook al niets, want die weet al op voorhand, dat die “rechter” het kind WEL zal uithuisplaatsen. Behalve dat die advocaat die zei: “Als u deze kinderen uithuisplaatst, dan moet u mijn kinderen ook uithuisplaatsen”. En zo volgde er geen uithuisplaatsing van kinderen uit dit domineesgezin.
Wat een vreselijke ellende hebben we in Nederland door 1 een slechte Jeugdwet 2015, 2 slechte jeugd”beschermers” en 3 slechte rechters. Het kon en kan niet slechter.
Jan van der Kooi, secretaris