TIEL – Gelderse slachtoffers van geweld in de jeugdzorg voelen zich in de kou gezet. De 5.000 euro die de regering sinds dit jaar uitkeert als erkenning voor het falen van het toezicht, voelt als een schijntje. En de verbeterplannen voor de jeugdzorg zijn te vrijblijvend.
Dominique Meijer (35) werd als baby bij een pleeggezin geplaatst waar ze tot haar zestiende seksueel werd misbruikt en mishandeld. Dat maakt haar een van de duizenden slachtoffers van geweld in de jeugdzorg waar de commissie De Winter tussen 2015 en 2019 onderzoek naar deed.
COMMENTAAR STICHTING DUTCH CHILD CENTER:
Ontzettend jammer dat ook onder deze groep slachtoffers”
(jeugdzorgslachtoffers 1945-2019)
er weinig onderlinge samenwerking is.
Wat een verwarring als op een landelijke bijeenkomst van deze grote groep slachtoffers d.d. 21 februari Nieuwegein wel tien standjes staan opgesteld.
Alsof het een beurs betreft: het ene product is nog beter of goedkoper dan het andere product.
Dat product was die dag “Presentatie Rapport Commissie De Winter” en toch geen 10 of meer standjes.
Het is net als bij de jeugdzorgslachtoffers van nu( na 2019?): er zijn wel 15 stichtingen en 15 Fb groepen en 15 App groepen.
Wat een verwarring, wat bedroevend. Respect is een heel moeilijk artikel.
Wantrouwen lijkt wel HET kenmerk van slachtoffers.
Niets is belangrijker dan SAMENWERKING, zodat je 1 vuist kan maken.
In Den Haag bij de Ministeries en in de Tweede Kamer weten ze heel goed: oudergroepen kunnen of willen niet samenwerken.
En Jeugdzorg Nederland, de brancheorganisatie lacht ons uit: “wat een rommel en chaos bij die ouders, we kunnen er niets mee”
Wie helpt mee om aan die verwarring een eind te maken?
Dit kan toch zo niet langer?